In maart 2022 breekt in de Oekraïense hoofdstad Kiev de hel los. Bombardementen treffen de buurt waar Kateryna en haar kinderen wonen. Kateryna’s echtgenoot is kolonel bij het Oekraïense leger en is dan al van huis. Ze twijfelt niet en vertrekt met de kroost naar buurland Hongarije. Het is daar dat haar zus Alina, die al 5 jaar in Genk woont, hen komt oppikken. “En zo begon mijn Genks avontuur”, vertelt Kateryna. “De eerste dagen verliepen in een waas, wij waren in shock. Gelukkig kon ik op mijn zus rekenen om de administratie voor mijn verblijf hier in orde te brengen.”
STEUN BIJ ELKAAR
Via Fedasil kwam de familie terecht in het collectieve opvangcentrum Keroma op het Industrieterrein Genk-Zuid/Langerlo. “Geen makkelijke tijd”, vertelt ze. “We zaten met zoveel vragen: hoe gaat het met papa, met onze vrienden en familie in Oekraïne,…? Wat gaat er met ons gebeuren? In het opvangcentrum vonden we gelukkig veel steun bij elkaar. Mensen uit de buurt boden spontaan hun hulp aan. En ook de vele inzamelacties van kleding, voedsel en meubilair waren hartverwarmend. Dankzij taalhulpen konden we toch goed communiceren met de hulpverleners, die zich dagelijks om onze situatie bekommerden. Dat heeft ons erdoor geholpen.”
VRIENDJES GEMAAKT
Intussen zijn Kateryna en haar drie kinderen weg uit het opvangcentrum en huren ze een appartementje in Genk-Centrum. De kinderen gaan hier naar school en hebben zich goed geïntegreerd. “Mijn oudste zoon speelt bij basketbalclub Cosmo Genk. De jongste is heel creatief en muzikaal en gaat naar de Genkse Academie. Ze hebben heel wat vriendjes en voelen zich hier goed, ook mijn dochter van 3 jaar. Toch missen ze de familie in Oekraïne heel erg.”
ONZEKERE TOEKOMST
Kateryna volgt 4 keer per week Nederlandse les en spreekt en begrijpt de taal intussen vrij vlot. Ze hoopt snel aan het werk te kunnen. “Ik heb een diploma Economie op zak, maar in België kan ik er niet veel mee doen. Het liefst zou ik met kinderen aan de slag willen, in een crèche of bij een kinderopvanginitiatief. Wat de toekomst verder voor ons brengt, is één groot vraagteken. We hopen te kunnen terugkeren naar Oekraïne, maar enkel als we er ons volledig veilig kunnen voelen”, zegt ze.
De oorlog in Oekraïne woedt onverminderd door.
In 2022 ontving Genk 304 Oekraïense oorlogsvluchtelingen. Enkele gezinnen vonden een eigen woning buiten Genk, vertrokken naar een gastland of keerden terug naar Oekraïne. Op dit moment wonen er 216 tijdelijk ontheemden in Genk.
Vluchtelingen met het statuut van ‘tijdelijk ontheemde’ moeten geen verzoek voor internationale bescherming (asielaanvraag) indienen. Ze kunnen dezelfde ondersteuning krijgen als Genkenaren met dezelfde noden. Via instanties als het Werkstation, de VDAB, het Sociaal Huis Portavida, het Agentschap Integratie en Inburgering en Campus O³ worden zij begeleid in hun integratie.
Nog elke dag vallen er slachtoffers en moeten er mensen vluchten en opgevangen worden. Wil je vragen of wil je helpen?
