Samenzijn als lotgenoten. Zo laat de kernboodschap van Levensloop 2022 zich samenvatten, dat plaatsvindt in het weekend van 8 en 9 oktober. “Niet alleen de vechters zitten in hetzelfde schuitje. Ook de mensen die zich over hen ontfermen, hebben veel zorgen met elkaar gemeen”, vertelt Eveline Karpez. Samen met onder anderen Hugo Driessen en Micheline Clerinx zit ze in het bestuur van Levensloop. “Na twee jaar corona willen we onze vechters weer een aangenaam weekend zonder zorgen aanbieden”, zegt Hugo. “En de hele Genkse gemeenschap in beweging brengen als teken van solidariteit”, vult Micheline aan. Teams lopen, wandelen of fietsen op de piste van het Atlascollege de klok rond om fondsen te werven voor wetenschappelijk onderzoek naar kanker.
Op welke manier maken de vele initiatieven tijdens Levensloop het verschil voor mensen met kanker?
Eveline: Allereerst door de vele fondsen die we tijdens het event werven. Speciale aandacht verdienen de grants. Dat zijn financiële middelen die specifiek naar plaatselijke initiatieven gaan voor mensen met kanker en hun naasten.
Hugo: We willen mensen samenbrengen en verbinden dat weekend. Bovendien zetten we extra in op bewustwording rond de ziekte in andere culturen en wat die teweegbrengt.
Micheline: De strijd die patiënten voeren, wordt gesymboliseerd door de teams die 24 uur lang lopen of wandelen.
Welke rol spelen jullie als vrijwilliger?
Eveline: Mijn taak bestaat erin zoveel mogelijk mensen te motiveren om te komen vrijwilligen tijdens Levensloop. Voor bepaalde taken vind ik redelijk gemakkelijk voldoende mensen. Maar bijvoorbeeld om het terrein netjes te houden, ook ’s nachts, moet ik veel langer zoeken.
Hugo: Zulke taken komen dan bij ons bestuursleden terecht (lacht). Ik sta in voor de logistiek en de opbouw. Van tal van sponsors krijgen we heel wat materialen ter beschikking. Ook de stad Genk ondersteunt het bestuur van Levensloop bijzonder goed, net als het evenement zelf. Zo krijgen we twee voertuigen met een chauffeur en bijzitter die heel belangrijk zijn om de constructies recht te zetten.
Micheline: De catering ligt bij mij en mijn team. Mijn mooiste moment is wanneer ik de vele blije gezichten van de vechters zie die genieten van een rijkelijk ontbijt. Wij bieden de vechters allerlei lekkers aan. Dat wordt mee mogelijk gemaakt door onze vele sponsors.
Hugo: Dat ontbijt mag er dan ook echt wel zijn! Veel hotels bieden niet wat jij klaarmaakt voor de vechters. Daar genieten ze altijd enorm van.
Micheline: Samen aan tafel komen ook de tongen en emoties los. Daar kunnen veel vechters en hun naasten ervaringen uitwisselen.
Hugo: En moed putten. Dikwijls zien ze mensen terug die er de vorige editie veel slechter aan toe waren. Dat geeft kracht en zin om te blijven vechten.
Wat is het hoogtepunt van Levensloop?
Micheline: De kaarsenceremonie is heel indrukwekkend. Aan het einde van de eerste dag gedenken we de overleden vechters op een ingetogen manier met kaarsen in een zakje, waarop de naam van de overledene staat. Ook de laatste ronde doet me altijd wat. Dan maken we als vrijwilligers van Levensloop een laatste ronde over de piste en krijgen we een pakkend applaus.
Hugo: Dat is ook voor mij een emomoment. Dikwijls hoor ik hoe goed de sfeer en de organisatie tijdens de Genkse Levensloop is. Na een week lang alles geven om er iets moois van te maken, is dat een fijne opsteker.
Eveline: De kaarsenceremonie confronteert ook ons vrijwilligers met onze eigen ervaringen met de ziekte. Iedereen heeft wel iemand in zijn kennissenkring die vechter is. Ik herinner me nog hoe ik vroeger met mijn eigen moeder dikwijls naar Leuven moest voor behandelingen. Ondertussen kan dat ook veel dichter bij huis. Initiatieven als Levensloop helpen de bewustwording daarrond vergroten.
Wat zeggen jullie tegen mensen die geen vrijwilligerswerk doen omdat ze er geen verloning voor krijgen?
Hugo: Enkele jaren geleden hoorden we die kritiek van jeugdbewegingen. Maar ik begrijp dat ergens wel. Door geld in te zamelen kunnen ze de kosten voor hun uitstappen drukken en kunnen meer kinderen meegaan, ook van gezinnen die het moeilijk hebben.
Eveline: Van de andere kant steken sommige mensen wel veel geld in een hobby. Maar bij Levensloop heb je een hobby waar je je belangeloos kan inzetten met een fantastisch resultaat.
Hugo: Je hebt er een bijzondere ingesteldheid voor nodig om vrijwilliger te worden. Wie zich engageert, slaat ook niet aan het rekenen.
Hoe moeilijk was het om Levensloop twee jaar te moeten missen door corona?
Hugo: Dat was voor mij een zwarte vlek. Zeker ten tijde van de voorbereidingen en het event zelf. Dan dacht ik: als Levensloop wel doorging, waren we nu bezig met de opbouw. Of: normaal gezien was nu de kaarsenceremonie…
Micheline: Ik ben wel blij dat we de vechters in die periode niet zijn vergeten. Zo lieten we hun een mooie goodiebag en een luxeontbijt bezorgen. Velen hebben dat ook echt geapprecieerd. Dat deed ook ons veel deugd.
Levensloop: 8 en 9 oktober
Looppiste Atlascollege
Wil je een team vormen en geld inzamelen voor Levensloop?
Je kan je ook als vrijwilliger aanmelden:
