Als je het aan ereburgemeester Jef Gabriels vraagt, was de toekenning van de stadstitel niet
vanzelfsprekend. Toch stond het al lang in de sterren geschreven want Genk had veel stedelijke kenmerken: “We waren bijvoorbeeld een belangrijk economisch- en handelscentrum in de regio en stonden al bekend als 'Shoppingstad' en ook als 'Genk Groene Stad'. De echte doorbraak voor de titel kwam pas in 1998. Uit een studie van het Nationaal Instituut voor de Statistiek (NIS) bleek dat Genk als enige gemeente voldeed aan de vereisten van een stad maar toch geen stadstitel had”, vertelt hij.
"Ze brachten mij een grote taart" - Jef
Jef, neem ons nog eens terug naar die bijzondere dag in januari 2000.
Jef: “We kregen de titel op 1 januari 2000. Die datum kozen we bewust. Er begon een nieuw millennium, en ondanks de zorgen over de millenniumbug werd het een historisch moment. Op 2 januari waren we met zo'n 20.000 mensen in het centrum. Het was ijskoud, maar de sfeer was fantastisch. Er waren optredens, vuurwerk, koorddansers ... en een geweldige samenhorigheid. Vergelijk het met de viering van onze landstitels met KRC."
Wat vonden de Genkenaren van de titel?
Jef: "Genk was anders. We hadden geen historisch centrum. De stad had sterke, goed uitgeruste en verbonden wijken, elk met hun eigen voorzieningen en handelsstraten, iets dat voortkwam uit het mijnverleden. Vroeger vertelden de mensen: 'We gaan naar het dorp', als ze naar centrum gingen. De stad voor hen dat waren de wijken, en het centrum dat was het 'dorp'. Maar nee, ik heb nooit echte tegenstanders van de stadstitel ontmoet. Het was toch iets heel bijzonders. Want iemand bracht mij op mijn kantoor zelfs een grote taart. Die man was zo blij dat we stad waren geworden en 'dat moesten we vieren met taart' zei hij (lacht)!"
"C-mine en Thor Park zijn voor mij zo vanzelfsprekend" - Elanur
Elanur, jij kent Genk alleen maar als stad. Zegt dat verleden als mijngemeente jou nog iets?
Elanur:"Mijn grootouders kwamen in de jaren 60 naar Genk om te werken in de mijnen. Helaas heb ik ze nooit gekend, maar via mijn vader hoor ik de verhalen. Het zijn vooral de kleine dingen die zijn blijven hangen: hoe mijn oma dikke sneden brood met confituur meegaf aan mijn opa voor in de mijn, hoe ze samen in het café zaten om te ontspannen na het harde werk... Ik ben geboren in 2001, dus ik ken C-mine en Thor Park enkel zoals ze nu zijn. Minstens eenmaal per week ga ik naar Thor Park om te wandelen en ik heb het hier nooit anders gekend. Maar als ik van Jef hoor wat er allemaal aan vooraf is gegaan, is dat niet zo vanzelfsprekend."
Wie zegt 'Genk', zegt 'diversiteit'. Hoe voelen jullie dat aan?
Elanur: “Mijn vrienden hebben Belgische, Italiaanse, Spaanse, Turkse, Marokkaanse (...) roots. Ik heb het nooit anders gekend. Pas toen ik buiten Genk ging studeren, merkte ik dat dit niet overal zo normaal is."
Jef: “Diversiteit is een essentieel kenmerk van een stad. Voor Genk is dat eigenlijk al honderd jaar zo.”
Wat zijn jullie dromen voor de volgende 25 jaar voor Genk?
Jef: “Dat Genk een plek wordt van vrede, technologie, wetenschap en werk. En een plek blijft
waar mensen goed en veilig samenleven en kunnen blijven bouwen aan de
toekomst, zoals we dat al 25 jaar als stad doen.”
Elanur: "Mijn wens is dat jonge Genkenaren niet wegtrekken en hier kunnen werken. En ik hoop dat Genk haar eigenheid behoudt, de warme gemeenschap die zo typerend is voor onze stad.”
25 jaar stad Genk: De podcast
Dit jaar viert Genk '25 jaar stadstitel' ook met een podcastreeks. In 10 afleveringen vertellen Genkenaren hoe zij hun stad beleven en ervaren op vlak van cultuur, beleven, sport, ondernemen, samenleven en andere thema's. Om de 25 dagen volgt een nieuwe aflevering.
Luister aflevering 1 met Jef Gabriels en Elanur Katoglu
Foto: Jef Gabriels, burgemeester van Genk van 1987 tot 2009 en Elanur Katoglu, Genkse studente.
