In sommige bosbestand zijn open plekken aanwezig die stemmen uit het verleden. Dit kan bijvoorbeeld op oude zandduinen zijn, waar wat heidevegetatie op groeit en bomen net iets minder goed. Deze plekken zorgen lokaal voor heel wat diversiteit, omdat er opeens meer lichtinval in het bos is, een andere temperatuur, … Deze verscheidenheid aan omstandigheden zorgt voor een verscheidenheid aan soorten, wat het hele bosecosysteem robuuster maakt.
Vandaar dat de stad deze plekken in stand wil houden. Dat houdt in dat er geregeld jonge boompjes die de open plek willen koloniseren, verwijderd moeten worden. Op andere plekken zijn zo’n oude open plekken reeds verbost, en die worden dan terug opengemaakt, juist om de structuur van het bos in z’n geheel te verbeteren. Door meer variatie in structuur, krijgen we meer variatie in omstandigheden en meer variatie in soorten.
In het bos van Driehoeven kan je bijvoorbeeld zo’n open plek bewonderen, die er al meer dan 150 jaar is!