In oktober 2023 gaat een nieuwe rookstopcursus van start in Genk. Acht sessies lang nemen de deelnemers hun rookverslaving onder de loep en vechten tegen hun nooit aflatende drang naar tabak. Gisèle Peeters nam een tijd geleden deel aan de cursus en mag er trots op zijn nog altijd niet te zijn hervallen. “Toch galmt dat stemmetje in mijn achterhoofd nog altijd”, lacht ze moedig.
Heel haar leven was ze een roker geweest. “Toch van mijn vijftiende tot vorig jaar. Ik had mezelf de uitdaging gegeven in het coronajaar de sigaret af te zweren. Een bijkomende moeilijkheid in een emotioneel lastige tijd”, haalt Gisèle wat herinneringen op. Redenen om tevreden terug te kijken heeft ze genoeg. “Nog altijd ben ik er niet vies van. Ik mis het roken nog elke dag. Maar toegeven aan de verleiding doe ik niet meer.”
Vroeger stopte je ook al eens. Waarom herviel je toch weer?
Gisèle: Stoppen in groep heeft zo zijn voordelen. Samen met mijn veel jongere nicht besloot ik het ditmaal te proberen via een cursus die werd aangeboden door de stad. Ik zie ons nog de eerste avond voor de start van de cursus een sigaret opsteken op de trappen van het stadhuis. Niet al te ernstig beurden we elkaar wat op: zo dadelijk mogen we onszelf voorstellen zoals bij de AA: “Ik ben Gisèle en al heel lang een zware roker” (lacht). Om maar te zeggen dat we er zelf niet veel van verwachtten.
Jullie werden aangenaam verrast.
Gisèle: Veel hangt af van de drive van wie je begeleidt. De kracht en het grote begrip van onze tabakologe An betekende voor mijn nicht en mij heel veel. Wist je dat we nu, een jaar na onze cursus, nog altijd videoconferenties hebben met de groep? De dynamiek en de wederzijdse bemoedigingen maken dat we elkaar op de been houden. Maar ook persoonlijk houdt An contact met elk van ons. Ze begrijpt de drang van ons als ex-rokers en veroordeelt niemand die het moeilijk heeft. We begonnen met negen deelnemers, van wie er meteen één afhaakte en er twee oudere stopten toen we door corona de cursus online moesten verderzetten. Maar van de zes die volhielden, is ook nu nog niemand hervallen.
Welke ontwenningstechniek was bij jou het doeltreffendst?
Gisèle: Het opschrijfboekje. Onze tabakologe raadde iedereen aan het tijdstip waarop je een sigaret opsteekt te noteren. Telkens ik wilde roken moest ik weer in mijn boekje duiken en werd ik geconfronteerd met hoeveel ik al gerookt had die dag. Door dat schokeffect ging ik mijn tabakgebruik zelf afbouwen en evolueerde dat van een pakje naar tien sigaretten per dag. Die techniek hielp mij langzaamaan naar het ultieme stopmoment te groeien.
Wat is het grootste verschil met de tijd toen je nog rookte?
Gisèle: Vandaag voel ik me stukken beter. Vroeger was ik dikwijls buiten adem en schrok ik ’s nachts wakker van mijn eigen gepiep. Een paar dagen nadat ik was gestopt, ging dat al veel beter. Het dieptepunt was mijn vakantie twee jaar geleden in Thailand, waar ik vier dagen aan mijn hotelkamer was gekluisterd. De droge buitenlucht vereiste van een zware roker als ik een dagenlange aanpassing. Echt zonde!
Welk gevoel overheerst wanneer je nu iemand ziet roken?
Gisèle: Dan bedenk ik: jij geniet nu van je sigaret, maar ik koester het gevoel dat ik me nu beter voel. Terugkijkend op mijn tijd als roker vind ik natuurlijk dat ik beter nooit begonnen was. Dan denk ik weleens aan het zwembad dat ik nu had kunnen kopen met het geld dat ik heb verkwist aan roken (lacht). Dat is trouwens een leuke tip voor wie nog niet helemaal zeker is of snel stoppen wel moet: doe het geld dat je zou uitgeven aan sigaretten in een spaarpot en maak er een leuke reis mee!
Alles over de rookvrije generatie in Genk lees je op www.genk.be/rookvrijestad.
