Vorig jaar in september streek Marc Boogaerts in Genk neer. ‘Niet dat ik Genk niet kende. Ik was hier eerder op bezoek en kende al enkele mooie stukjes natuur’, herinnert hij zich. Een wandeling in het Heempark enkele jaren geleden als bezoeker van onze stad viel hem wat tegen. ‘Daar was zeker meer van te maken.’ Dat hij er nu aan de slag is kunnen gaan als vrijwilliger stemt hem dan ook bijzonder blij. ‘Eens gesetteld wilde ik wat gaan doen in Genk. Toen ik een artikel over het vrijwilligersloket las, ben ik daar begonnen.’
Hoe lang na je bezoek aan het loket ging je aan de slag in het Heempark?
Marc: Na mijn bezoek aan het loket op donderdag kreeg ik ‘s anderendaags enkele opties in mijn mailbox die aansloten bij mijn interesse. De week erna op donderdag ging ik op gesprek in het Heempark en vrijdag begon ik er. Die match was dus snel gemaakt. We voelden mekaar meteen goed aan. Leuk is dat ik veel inspraak en feedback krijg. Het voorstel dat ik in maart indiende omtrent enkele wijzigingen in het Heempark wordt gevolgd waar dat haalbaar is. De open geest van de medewerkers helpt om vlot en productief samen te werken.
Wat doe je precies in het Heempark?
Marc: We willen het Heempark er weer laten uitzien zoals dat oorspronkelijk de bedoeling was. Dit voorjaar focuste ik op restaureren. Dat houdt snoeien en het verwijderen van onkruid in, maar ook de opruiming van verkeerd aangebrachte planten en de vroegere structuur van tuinen ontdekken en weer zichtbaar maken. Midden 2020 werd gestart met een planning voor volgend jaar. Het is mijn overtuiging dat je de natuur niet naar je hand moet zetten. Planten moeten de tijd krijgen om te ontstressen. Ze moeten zich kunnen aanpassen aan de nieuwe omstandigheden waarin je hen brengt na het planten. Dat vergt een visie en planning op lange termijn.
Corona kluisterde de Genkenaren achter hun gevels. Ondertussen bleven planten uiteraard niet in hun knop. Hoe vreemd was het om zo veel alleen te werken?
Marc: Ondanks alles was hier toch behoorlijk wat passage en deed ik af en toe een babbeltje van op afstand met voorbijgangers. Dankzij die gesprekken leerde ik veel over hoe het Heempark er vroeger uitzag en besefte ik dat daar rekening mee moest worden gehouden. Er kwam met Marita zelfs nog een enthousiaste vrijwilligster aan boord. Hier en daar leverde corona ook wat goeds op.
Waarom werk je zo graag als vrijwilliger in het Heempark?
Marc: Als jonge gepensioneerde kan je gaan fietsen, wandelen of een gezellig terrasje doen. Allemaal leuk, maar er blijft zo weinig van hangen. Het Heempark ligt in het midden van de wandeling tussen Kattevennen en het centrum en is een belangrijke toeristische trekpleister in Genk. De stad zet er stevig op in. Daarnaast heeft het Heempark een belangrijke pedagogische waarde dankzij de betrokkenheid van scholen via workshops. Jongeren bij dit project betrekken vind ik bijzonder boeiend. Daaraan te mogen meewerken en al dat moois waarin je zo veel energie en tijd stopt tot leven te zien komen en groeien, doet echt deugd. De liefde voor groen kreeg ik bovendien van mijn grootvader en schoonmoeder. Bij beiden ging ik helpen in de moestuin. Niets zo ontspannend als werken in het groen.
Waarin vergissen mensen zich die enkel willen vrijwilligen tegen betaling?
Marc: Vrijwilligerswerk moet een meerwaarde hebben voor jezelf, die ook vertaalbaar is naar je buren, de straat of de ruimere omgeving. Dat gevoel om iets te betekenen en belangrijk werk te verrichten is wat vrijwilligerswerk zo speciaal maakt. Geld heeft daar niets mee te maken.
Waarom wordt de verfraaiing van het Heempark beter toevertrouwd aan vrijwilligers dan een professionele firma?
Marc: Allereerst is er de kleinschaligheid die dat commercieel minder interessant maakt. Daarnaast speelt de resultaatsverbintenis die je met professionals altijd hebt. Zij moeten op een afgesproken moment vooropgestelde resultaten leveren. Een vrijwilligerscontext biedt meer vrijheid en laat toe meer te experimenteren. Zo proberen we heel wat zaaisels uit in onze planten- en kruidenvakken. Na verloop van tijd merken we wat waar goed groeit en kunnen we verrassend groen aanbrengen. Onder meer daarin schuilt de kracht van het Heempark in de toekomst. Geduld blijft dus belangrijk.
