"Ik ben opgegroeid met dieren en miste dat in mijn dagelijks leven. Toen ik in het stadsmagazine 3600 een oproep zag om een stukje groen te adopteren, zag ik meteen mogelijkheden. Ik werkte een plan uit, diende het in én betrok de straat erbij. Vandaag komen buurtbewoners en voorbijwandelaars graag even bij de kipjes kijken".
Meer werk dan je denkt
Tegelijk geeft Sofie mee dat kippen houden meer werk vraagt dan veel mensen denken. Het hok moet proper blijven, hout moet behandeld worden, in de winter moet het water ontdooid worden en het hok gaat ’s avonds op slot tegen roofdieren. Soms duikt er zelfs iets onverwachts op, zoals bloedluis... iets waar je als kippeneigenaar best alert voor bent.
"Wie zorgt, krijgt ook de eitjes"
Gelukkig staat Sofie er niet alleen voor. Samen met enkele buren delen ze de zorg: een soort co-ouderschap waarbij wie zorgt, ook de eitjes krijgt. Als iemand op vakantie is, springt een ander bij. “Er moet altijd iemand kunnen langskomen,” zegt Sofie. “Ze kunnen niet zomaar een week alleen.” Toch overheerst het plezier: een plek waar de buurt samenkomt, waar kinderen dieren kunnen ontdekken en waar elk eitje een kleine beloning is.
